With answers from 54 AI models.
ภายใต้รัฐธรรมนูญ ฐานะหรือพระราชอำนาจใด เป็นพระเกียรติยศอันไม่ใช่ พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง
Using dataset from OpenThaiGPT Evaluation Dataset.
ตามรัฐธรรมนูญ พระมหากษัตริย์ทรงเป็นจอมทัพไทย แต่การบังคับบัญชาทหารในทางปฏิบัติจริงนั้นเป็นอำนาจของรัฐบาลผ่านรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพจึงเป็นพระเกียรติยศในทางสัญลักษณ์มากกว่าการใช้อำนาจโดยตรง ในขณะที่พระราชอำนาจอื่นๆ ที่ระบุในตัวเลือก พระมหากษัตริย์สามารถทรงใช้ได้จริงตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด
{"correct_answer_key":"b"}
This question asks about which status or royal power under the Thai constitution is an honorary position that cannot be truly exercised by the monarch personally.
According to the Thai constitutional monarchy system, the monarch serves as Head of State but exercises powers through the government, parliament, and courts. The position of Supreme Commander of the Armed Forces (option B) is ceremonial, as actual military command is exercised through the government and defense ministry. The King is the titular head of the armed forces, but does not personally command military operations.
{"correct_answer_key":"b"}
This question is in Thai, so I'll translate it first and then analyze it:
"Under the constitution, which status or royal power is an honor that is not a royal power that can be exercised by the monarch himself/herself in reality?"
The options are: a. "The status as Supreme Patron of Buddhism" b. "The royal power to command all armed forces" c. "The royal power to appoint individuals as Privy Councilors" d. "The royal power to appoint royal household officials" e. "The royal power to amend the Palace Law on Succession"
This question seems to be about Thai constitutional monarchy and which powers are ceremonial versus which ones the monarch can actually exercise independently.
In a constitutional monarchy like Thailand, the monarch typically has ceremonial roles where real power is exercised through other government institutions. The question asks which of these is an honor/status (พระเกียรติยศ) rather than an actual power the monarch can exercise independently.
Let me analyze each option:
a. The status as Supreme Patron of Buddhism - This is largely ceremonial and symbolic as the monarch supports Buddhism but doesn't directly govern religious affairs.
b. The royal power to command all armed forces - In most constitutional monarchies, while the monarch may be the nominal head of the military, actual command usually rests with the government/military leadership.
c. The royal power to appoint Privy Councilors - This might be a power the monarch can exercise more directly as Privy Councilors serve as advisors to the monarch.
d. The royal power to appoint royal household officials - This would likely be a power the monarch can exercise directly as it pertains to their own household.
e. The royal power to amend the Palace Law on Succession - Laws of succession are typically constitutional matters that would require broader governmental/parliamentary approval.
Based on my understanding of constitutional monarchies, option b seems the most likely answer because military command is typically a nominal power rather than one exercised directly. In constitutional monarchies, civilian government and military leadership typically control the armed forces, with the monarch as a figurehead.
However, I need to be careful because I'm not completely familiar with the specific details of the Thai constitution. I'm basing my analysis on general principles of constitutional monarchies.
From what I understand, in Thailand:
Based on this understanding, option b (royal power to command all armed forces) seems the most likely to be a power that exists in title but not in practical independent exercise.
The correct answer is likely b.
The question asks which royal status or power under the Thai constitution is an honorary position rather than a power that can be truly exercised by the monarch independently.
In constitutional monarchies like Thailand, while the monarch is nominally the Commander-in-Chief of the armed forces, actual military command is exercised through the government and military leadership structure. The monarch's role as commander is largely ceremonial rather than operational.
Therefore, the position of Supreme Commander of the Armed Forces is a royal honor that doesn't translate to direct military command authority.
{"correct_answer_key":"b"}
ภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พระมหากษัตริย์ทรงมีพระราชอำนาจหลายประการ โดยบางอำนาจสามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้ และบางอำนาจต้องผ่านคำแนะนำของคณะรัฐมนตรีหรือองค์กรอื่น
พิจารณาตัวเลือก:
พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภกเป็นเพียงพระเกียรติยศ ไม่ใช่พระราชอำนาจที่ใช้บังคับหรือสั่งการใดๆ
{"correct_answer_key":"a"}
This is a question in Thai about the Thai constitution and the royal powers/prerogatives. Let me translate and understand it:
The question asks: "Under the constitution, which status or royal power is an honor that is not a royal power that can be truly exercised by His Majesty himself?"
Let me analyze each option:
a) "The status as the Supreme Patron of religions" - This is more of an honorary position/status b) "Royal power to command all armed forces" - This typically requires countersignature c) "Royal power to appoint members of the Privy Council" - This typically requires countersignature d) "Royal power to appoint royal household officials" - This might be a personal prerogative e) "Royal power to amend the Palace Law on Succession" - This likely requires countersignature
The question is asking which is an honor (พระเกียรติยศ) that is NOT a power that can be exercised independently by the King himself.
Option (a) - being the Supreme Patron of religions - stands out as it's described as a "status" (พระฐานะ) rather than a "power" (พระราชอำนาจ), and it's more of an honorary/ceremonial position rather than an executive power.
The other options (b, c, d, e) are all described as "powers" (พระราชอำนาจ) which suggests they are actual executive functions, even if they require countersignature.
So the answer should be (a) - the status as Supreme Patron of religions is an honor but not an actual executive power that can be exercised.
This question asks about Thai constitutional monarchy, specifically which royal status or power is an honor rather than an actual executive power that can be exercised independently by the King.
The status as Supreme Patron of religions (อัครศาสนูปถัมภก) is a ceremonial and honorary position that represents the King's role as protector of all religions in Thailand. Unlike the other options which are executive powers (even if they require countersignature), this is fundamentally a symbolic status rather than an actionable power. The other choices involve actual administrative or command functions like appointing officials, commanding armed forces, or amending succession laws.
{"correct_answer_key":"a"}
This question asks about which royal status or power under the Thai constitution is considered an honorary title rather than actual executive power that can be exercised independently.
Looking at the options:
The status as Supreme Patron of Religions (อัครศาสนูปถัมภก) is primarily ceremonial and honorary in nature under the constitutional monarchy system, rather than an actual executive power that can be exercised independently.
{"correct_answer_key":"a"}
This is a question in Thai about the Thai Constitution and the King's powers. The question is asking which position or royal power is a ceremonial honor that is not truly a royal power that can be exercised independently by the King himself.
Let me analyze each option:
a) พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก - Position as the Supreme Upholder of Religion b) พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ - Royal power to command all armed forces c) พระราชอำนาจในการแต่งตั้งบุคคลเป็นองคมนตรี - Royal power to appoint privy councilors d) พระราชอำนาจในการแต่งตั้งข้าราชการในพระองค์ - Royal power to appoint royal officials e) พระราชอำนาจในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎมณเทียรบาลว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์ - Royal power to amend the Palace Law on Succession
Under the Thai constitutional monarchy system, most royal powers are exercised on the advice of the government or other constitutional bodies. The question is asking which one is more of a ceremonial title rather than actual exercisable power.
The position as "อัครศาสนูปถัมภก" (Supreme Upholder of Religion) is largely ceremonial and symbolic. While the King has this title, the actual governance and administration of religious affairs are handled by government ministries and religious organizations. This is more of a traditional and ceremonial role rather than an active governing power.
The other options involve more concrete powers that, while they may require advice from constitutional bodies, involve actual appointments and decisions:
Examining the remaining options reveals various levels of practical royal involvement. Military leadership, council appointments, and official selections carry substantive implications. Succession law amendments, though rare, represent a significant constitutional prerogative. These powers, while constrained, still represent meaningful royal engagement beyond mere symbolic status.
I conclude that option A stands out as the most ceremonial position, lacking genuine independent executive authority.
This question asks about which royal position or power under the Thai Constitution is more of a ceremonial honor rather than a true royal power that can be independently exercised.
The position as "อัครศาสนูปถัมภก" (Supreme Upholder of Religion) is primarily ceremonial and symbolic in nature. While this is an important traditional title, the actual administration and governance of religious affairs are handled by government ministries and religious institutions, making it more of an honorary position rather than an actively exercised power.
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks which of the listed royal prerogatives or statuses is not a power that the King can exercise directly by Himself under the Constitution. Let's analyze each option:
The correct answer is Option A, as the status of being the Defender of the Faith is a ceremonial title and not a direct exercise of royal power.
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้ถามถึงพระราชอำนาจหรือพระเกียรติยศที่พระมหากษัตริย์ไม่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พระราชอำนาจบางประการต้องมีผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการ (เช่น นายกรัฐมนตรีหรือรัฐสภา) จึงจะมีผลใช้บังคับได้
คำอธิบายตัวเลือก:
คำตอบที่ถูกต้องคือ ข้อ a เพราะเป็นเพียงพระเกียรติยศ (สถานะทางพิธีการ) ไม่ใช่พระราชอำนาจที่ต้องใช้ด้วยพระองค์เองหรือต้องมีผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks about the Thai constitution and identifies which royal status or power is honorary and cannot be truly exercised by the king personally. The key is to recognize that the status as the Supreme Patron of Religion (option a) is explicitly defined as a ceremonial and symbolic role under the Thai constitution, rather than an actionable power. Specifically:
Option a (พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก): This refers to the king's status as the Supreme Patron of Religion, which is an honorary title under Section 7 of the Thai Constitution. It is not an exercisable power but a symbolic role affirming the king's support for all religions, without direct administrative authority.
Other options (b, c, d, e): These are actual royal powers that, while often exercised on advice or through constitutional procedures, can be personally enacted by the king in certain contexts. For example:
Thus, only option a is purely honorary and non-exercisable, making it the correct choice.
{"correct_answer_key":"a"}
This question asks, "Under the Constitution, which status or royal power is an honor but not a royal power that can be truly exercised by oneself?" The correct answer is A, the status of Upholder of Religions. While the King of Thailand holds this important symbolic position, it doesn't involve direct actions or governance in the same way the other options do. The other options involve actual decision-making power, even if exercised through advisors.
{"correct_answer_key": "a"}
The question asks which status or royal power under the constitution is an honorific and not a royal power that can be truly exercised by the King himself.
a: พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก (The status of being the Patron of Religions): This is a symbolic role and honorific title. The King doesn't directly control religious affairs.
b: พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ (Royal power to command all armed forces): While the King is the nominal head of the armed forces, this power is exercised through the government.
c: พระราชอำนาจในการแต่งตั้งบุคคลเป็นองคมนตรี (Royal power to appoint Privy Councilors): This power is exercised based on recommendations and consultations.
d: พระราชอำนาจในการแต่งตั้งข้าราชการในพระองค์ (Royal power to appoint officials in the royal household): This is a more direct power related to the King's personal staff.
e: พระราชอำนาจในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎมณเทียรบาลว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์ (Royal power to amend the Palace Law on Succession): This is a significant power, but it is also subject to certain procedures and considerations.
The most accurate answer is the one that is primarily symbolic and honorific.
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks which royal prerogative, under the constitution, is not a power that can be exercised independently. The answer is the one that requires some form of collaboration or external influence.
The most likely answer is (e) because amending the Palace Law on Succession would likely involve some form of legislative process or approval, making it not a power that can be used entirely independently.
{"correct_answer_key": "e"}
ภายใต้รัฐธรรมนูญไทย พระราชอำนาจส่วนใหญ่ของพระมหากษัตริย์จะทรงใช้ผ่านคณะรัฐมนตรี โดยมีผู้รับสนองพระบรมราชโองการ ซึ่งหมายความว่าพระองค์ไม่สามารถใช้พระราชอำนาจเหล่านั้นได้ด้วยพระองค์เองอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม คำถามนี้ถามถึง "ฐานะหรือพระราชอำนาจใด เป็นพระเกียรติยศอันไม่ใช่ พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง" ซึ่งหมายถึงสิ่งที่เป็นเกียรติยศและไม่ใช่พระราชอำนาจที่ทรงใช้ได้โดยตรง
ดังนั้น "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" จึงเป็นสิ่งที่ตรงกับคำว่า "พระเกียรติยศ" และไม่ใช่ "พระราชอำนาจ" ที่ต้องใช้ในเชิงการบริหารหรือการปกครอง ทำให้เป็นคำตอบที่เหมาะสมที่สุด
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks which of the given options represents a status or royal power under the constitution that is an honorific title rather than a power the monarch can truly exercise independently.
Let's analyze each option:
Among the choices, "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" (His Majesty's status as Upholder of all Religions) is the most clearly defined as an honorific and symbolic role, rather than a direct, independently exercisable power in the sense of governing or making executive decisions. While other powers are also exercised on advice, the "Upholder of all Religions" is fundamentally a title of patronage and respect for religious diversity, embodying a symbolic rather than an active governing function.
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks to identify a royal power that is largely ceremonial and not exercised directly by the monarch. The King's position as Head of the Thai Armed Forces is a constitutional formality; the actual command is exercised by the government through the Ministry of Defence. The other options, such as appointing Privy Councillors or Royal Office officials, are direct royal prerogatives.
{"correct_answer_key":"b"}
This question asks about a royal prerogative under the constitution that is more of an honorific title than a power directly exercised by the monarch. Of the options, being the Supreme Protector of Buddhism (อัครศาสนูปถัมภก) is largely a ceremonial role and doesn't involve independent executive action. The other options all represent actual powers the monarch exercises (with varying degrees of counter-signature requirements).
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้ถามถึง "พระเกียรติยศ" หรือพระราชอำนาจที่เป็นเพียงเกียรติยศ ไม่ใช่พระราชอำนาจที่สามารถใช้ได้อย่างแท้จริงด้วยพระองค์เองตามรัฐธรรมนูญ ตัวเลือกที่ถูกต้องคือ "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" ซึ่งเป็นพระเกียรติยศ ไม่ใช่พระราชอำนาจที่ทรงใช้ได้เองจริง ๆ ส่วนตัวเลือกอื่น ๆ เป็นพระราชอำนาจที่มีผลในทางปฏิบัติ
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้ถามถึงพระราชอำนาจที่เป็นพระเกียรติยศ แต่ไม่ใช่พระราชอำนาจที่พระมหากษัตริย์สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง ซึ่งหมายถึงพระราชอำนาจที่มีลักษณะเป็นเกียรติยศหรือสัญลักษณ์ ไม่ใช่อำนาจที่มีผลบังคับใช้จริง
ในตัวเลือกที่ให้มา:
ดังนั้นคำตอบที่ถูกต้องคือ "a" พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้ถามเกี่ยวกับฐานะหรือพระราชอำนาจที่เป็นพระเกียรติยศและไม่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริงตามรัฐธรรมนูญ ซึ่งหมายถึงพระเกียรติยศที่เป็นสัญลักษณ์หรือหน้าที่ที่ไม่ใช่อำนาจโดยตรงในการดำเนินการ
ตัวเลือกที่เกี่ยวข้องคือ "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" ซึ่งเป็นตำแหน่งพระเกียรติยศที่แสดงถึงความเป็นผู้อุปถัมภ์ทางศาสนา ไม่ใช่อำนาจในการบริหารหรือใช้อำนาจโดยตรง
ดังนั้น คำตอบที่ถูกต้องคือ:
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้ถามถึงพระราชอำนาจหรือฐานะที่เป็นพระเกียรติยศตามรัฐธรรมนูญไทย แต่ไม่ใช่พระราชอำนาจที่พระมหากษัตริย์สามารถใช้ได้ด้วยพระองค์เองอย่างแท้จริง กล่าวคือ เป็นพระราชอำนาจเชิงสัญลักษณ์ที่ต้องมีผู้รับสนองพระบรมราชโองการตามรัฐธรรมนูญ ซึ่งในที่นี้คือ "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" (ตัวเลือก a) เป็นฐานะเชิงเกียรติยศและเชิงสัญลักษณ์ที่พระมหากษัตริย์ทรงดำรงอยู่ตามรัฐธรรมนูญ แต่ไม่ใช่พระราชอำนาจที่ทรงใช้ได้ด้วยพระองค์เองอย่างแท้จริง
{"correct_answer_key":"a"}
ภายใต้รัฐธรรมนูญของประเทศไทย พระมหากษัตริย์ทรงมีพระราชอำนาจในฐานะประมุขของรัฐ แต่พระราชอำนาจหลายประการต้องดำเนินการผ่านคำแนะนำและความเห็นชอบของรัฐบาลหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ (ตัวเลือก "b") เป็นพระราชอำนาจที่ต้องดำเนินการผ่านรัฐบาลและไม่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง
{"correct_answer_key":"b"}
คำถามนี้เกี่ยวกับพระราชอำนาจภายใต้รัฐธรรมนูญ ซึ่งมีหลายฐานะที่พระมหากษัตริย์มี แต่ไม่สามารถใช้พระราชอำนาจนั้นได้ด้วยพระองค์เองอย่างแท้จริง โดยคำตอบที่ถูกต้องคือ "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" ซึ่งเป็นฐานะที่มีเกียรติยศแต่ไม่ใช่พระราชอำนาจที่สามารถใช้ได้โดยตรง
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้เกี่ยวกับฐานะหรือพระราชอำนาจที่เป็นเพียงพระเกียรติยศ ไม่ใช่พระราชอำนาจที่สามารถใช้ได้ด้วยพระองค์เองอย่างแท้จริง ตามรัฐธรรมนูญไทย พระฐานะเป็น "อัครศาสนูปถัมภก" (ตัวเลือก A) เป็นเกียรติยศที่แสดงถึงบทบาทในการอุปถัมภ์ศาสนา แต่ไม่ใช่อำนาจที่ใช้ได้โดยตรงในการบริหารหรือการตัดสินใจ ในขณะที่ตัวเลือกอื่นๆ เช่น การบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ หรือการแต่งตั้งบุคคลต่างๆ เป็นอำนาจที่สามารถปฏิบัติได้จริง ดังนั้น คำตอบที่ถูกต้องคือตัวเลือก A
{"correct_answer_key":"a"}
First, the user has provided a multiple-choice question in JSON format, similar to the previous one. It's about the Thai Constitution, specifically regarding the King's powers or status.
The question is: "ภายใต้รัฐธรรมนูญ ฐานะหรือพระราชอำนาจใด เป็นพระเกียรติยศอันไม่ใช่ พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง"
Which translates to: "Under the Constitution, which status or royal power is a honor that is not a real power that can be exercised by His Majesty Himself?"
The options are:
a: พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก (The status as the Supreme Patron of Religion)
b: พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ (The royal power to command all armed forces)
c: พระราชอำนาจในการแต่งตั้งบุคคลเป็นองคมนตรี (The royal power to appoint Privy Councillors)
d: พระราชอำนาจในการแต่งตั้งข้าราชการในพระองค์ (The royal power to appoint royal officials)
e: พระราชอำนาจในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎมณเทียรบาลว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์ (The royal power to amend the Palace Law on Succession)
I need to recall or know about the Thai Constitution. In Thailand, the King is a constitutional monarch, and many of his powers are ceremonial or require countersignatures.
From my knowledge:
The King is the head of state, but most executive powers are exercised by the government.
Specifically, the status as the Supreme Patron of Religion (a) is more of an honorary title and not a power that the King exercises directly in a practical sense. It's symbolic.
Options b, c, d, and e are actual powers that, while vested in the King, are typically exercised with the advice and consent of the government or through official channels, but they are more substantive powers.
The question asks for which one is "a honor that is not a real power that can be exercised by His Majesty Himself truly." So, it's looking for something that's purely honorary.
In the Thai Constitution, many royal powers require a countersignature, meaning they aren't exercised solely by the King.
But specifically, "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" (Supreme Patron of Religion) is indeed a ceremonial title without direct executive power.
I believe the correct answer is a, because it's a status rather than an actionable power.
To confirm:
b: Commanding the armed forces – This is a real power, but it's ceremonial in practice.
c: Appointing Privy Councillors – This is done on the advice of others.
d: Appointing royal officials – Similar.
e: Amending succession laws – This might require parliamentary approval or is not directly exercised.
However, the key phrase is "พระเกียรติยศอันไม่ใช่ พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง" which means "an honor that is not a royal power that can be truly exercised by Himself."
In the Thai context, the Supreme Patron of Religion is purely honorary and not something the King exercises as a power.
So, I think a is the correct answer.
Now, as per the initial instructions, I need to:
Provide a brief explanation.
Respond in JSON with the "correct_answer_key".
So, my response should be:
First, a brief explanation in text.
Then, a JSON object like {"correct_answer_key":"a"}
Make sure the explanation is brief.
ภายใต้รัฐธรรมนูญไทย พระราชอำนาจและฐานะของพระมหากษัตริย์หลายประการเป็นเพียงพระเกียรติยศที่ไม่สามารถทรงใช้ได้ด้วยพระองค์เองอย่างแท้จริง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" ซึ่งเป็นฐานะที่เป็นเกียรติยศทางพิธีการและศาสนาเท่านั้น ไม่ใช่พระราชอำนาจที่ทรงใช้อำนาจบริหารจริง เนื่องจากต้องอาศัยกลไกของรัฐบาลและรัฐธรรมนูญในการดำเนินการ ในขณะที่ตัวเลือกอื่นๆ เป็นพระราชอำนาจที่สามารถทรงใช้ผ่านกระบวนการที่เกี่ยวข้อง ดังนั้น คำตอบที่ถูกต้องคือตัวเลือก a.
{"correct_answer_key":"a"}
First, the user is providing another multiple-choice question in JSON format. It's in Thai, which means I need to understand the content to provide a correct response.
The question is: "ภายใต้รัฐธรรมนูญ ฐานะหรือพระราชอำนาจใด เป็นพระเกียรติยศอันไม่ใช่ พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง"
Translated to English: "Under the Constitution, which status or royal power is a honor that is not a real royal power that can be exercised by His Majesty Himself?"
The options are:
a: พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก (The status as the Supreme Patron of Religion)
b: พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ (The royal power to command all armed forces)
c: พระราชอำนาจในการแต่งตั้งบุคคลเป็นองคมนตรี (The royal power to appoint members of the Privy Council)
d: พระราชอำนาจในการแต่งตั้งข้าราชการในพระองค์ (The royal power to appoint royal household officials)
e: พระราชอำนาจในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎมณเทียรบาลว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์ (The royal power to amend the Palace Law on Succession)
This seems to be about the Thai Constitution and the powers of the Thai monarchy. In Thailand, under the Constitution, the King's powers are mostly ceremonial and must be exercised through the government, except for certain personal prerogatives.
The question asks which one is merely an honor and not a power that the King can exercise himself.
From my knowledge:
The King is the Supreme Patron of Religion, but this is more of a ceremonial title.
For other powers, like commanding the armed forces, appointing the Privy Council, etc., they are outlined in the Constitution, but many require countersignature or are exercised on advice.
Specifically, in the Thai Constitution, most royal powers are not exercised by the King alone; they require the advice and consent of the Prime Minister or other officials.
The key is to identify which one is purely honorary and not a real exercisable power.
Option A: พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก – This is the status as the Upholder of Religions. It's a traditional title and is more symbolic than a power that can be actively used. It's not something the King exercises like appointing someone; it's an inherent status.
The other options are actual powers listed in the Constitution.
For example:
B: Commanding the armed forces – This is a power, but it's exercised through the government.
C: Appointing Privy Council members – This is a power, but it might require countersignature.
D: Appointing royal household officials – This could be a personal power.
E: Amending the law on succession – This is a specific power.
Upon double-checking, in the Thai Constitution, the King's status as the Supreme Patron of Buddhism (or religions) is indeed a ceremonial honor and not a power that he exercises in the same way as others.
The question specifies "พระเกียรติยศอันไม่ใช่ พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง" which means "an honor that is not a royal power that can be truly exercised by Himself."
So, for A, it's just a status, not a power he actively uses.
For the others, even if they require countersignature, they are still powers he nominally exercises.
I believe the correct answer is A, as it's the one that's purely honorary.
My response should be: First, provide a brief explanation, then respond in JSON with the "correct_answer_key".
So, structure:
Brief explanation in plain text.
Then, the JSON response.
Explanation: The question is about which royal status or power under the Thai Constitution is merely an honor and not a power that can be exercised directly by the King. The status as the Supreme Patron of Religion is a ceremonial title and not an active power.
JSON: {"correct_answer_key":"a"}
Make sure it's accurate.
This question is about the Thai Constitution and asks which royal status or power is purely an honorary title that the King cannot exercise as a real, direct authority. Under the Thai Constitution, the King's role as the Supreme Patron of Religion (option A) is a ceremonial honor and not a power that can be actively exercised by the King himself. The other options refer to actual powers, even if they often require countersignature or advice from officials. Therefore, the correct answer is option A.
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้เกี่ยวข้องกับรัฐธรรมนูญของประเทศไทย ซึ่งถามถึงฐานะหรือพระราชอำนาจใดที่เป็นเพียงพระเกียรติยศ และไม่ใช่พระราชอำนาจที่พระมหากษัตริย์สามารถใช้ได้ด้วยพระองค์เองอย่างแท้จริง ตามหลักการของระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข พระราชอำนาจส่วนใหญ่จะถูกใช้ผ่านการลงนามรับรองโดยรัฐบาลหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ไม่ใช่โดยพระองค์เองโดยตรง ตัวเลือกที่เหมาะสมคือ "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" ซึ่งเป็นเกียรติยศและบทบาทเชิงสัญลักษณ์ในฐานะผู้อุปถัมภ์ศาสนา ไม่ใช่พระราชอำนาจที่ใช้ในการบริหารหรือตัดสินใจโดยตรง
{"correct_answer_key":"a"}
John starts with 5 apples, gives away 2 (leaves 3), buys 3 more (totals 6). Answer is c.
The question is about Thai constitutional law. The royal power to command the armed forces (option b) is symbolic/honorary, not truly exercisable by the King himself (actual command is by the government). The others are actual prerogatives he can exercise personally.
{"correct_answer_key":"b"}
ตามรัฐธรรมนูญ ฐานะ “อัครศาสนูปถัมภก” เป็นพระเกียรติยศ (honorific status) ที่ไม่มีลักษณะเป็น “พระราชอำนาจ” ที่พระมหากษัตริย์จะใช้โดยพระองค์เองได้ ต่างจากข้ออื่นที่เป็นอำนาจตามรัฐธรรมนูญหรือกฎหมายที่พระมหากษัตริย์ทรงกระทำได้โดยมีองคมนตรีหรือคณะรัฐมนตรีลงนามรับสนองพระบรมราชโองการ
{"correct_answer_key":"a"}
คำตอบคือ "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" เนื่องจากรัฐธรรมนูญกำหนดให้พระมหากษัตริย์เป็นอัครศาสนูปถัมภก แต่นี่เป็นเพียงพระเกียรติยศเท่านั้น ไม่ใช่พระราชอำนาจที่สามารถใช้บังคับหรือออกคำสั่งได้โดยตรง
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้เกี่ยวข้องกับรัฐธรรมนูญและพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ไทย ตามหลักการแล้ว พระราชอำนาจบางอย่างเป็นเพียงพระเกียรติยศหรือพิธีการ และไม่ได้ถูกใช้โดยพระมหากษัตริย์โดยตรง
พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก (a) เป็นพระเกียรติยศที่แสดงถึงการอุปถัมภ์ศาสนา แต่ไม่ใช่พระราชอำนาจที่สามารถใช้โดยตรงในการบริหารหรือบังคับบัญชาโดยพระองค์เอง
ดังนั้น คำตอบที่ถูกต้องคือ "a" พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก
{"correct_answer_key":"a"}
The question is about the royal powers and status under the Thai constitution.
The correct answer relates to a royal status or power that is not actually a power that can be exercised independently but is more of a ceremonial or honorary status.
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks which status or royal power under the constitution is an honorary status rather than a substantive power that can be exercised independently. The correct answer is option A, which refers to the status as the supreme patron of all religions, a ceremonial role without direct executive power.
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks for the royal title or power under the Constitution that is not an actual power exercised by the monarch themselves. The correct answer is "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" (The status as the Supreme Governor of the Church of Thailand), as this is a ceremonial role rather than an actual power exercised by the monarch.
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks which title or authority under the constitution is not an actual power that the monarch can exercise independently.
Let's break down each option:
a) "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" (The status as the Supreme Patron of Religion) - This is a ceremonial title and does not carry any real power.
b) "พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ" (The authority to command all armed forces) - This is a significant power that the monarch holds.
c) "พระราชอำนาจในการแต่งตั้งบุคคลเป็นองคมนตรี" (The authority to appoint individuals to the Order of the Nobles) - This is a power that the monarch can exercise.
d) "พระราชอำนาจในการแต่งตั้งข้าราชการในพระองค์" (The authority to appoint personal officials) - This is a power that the monarch can exercise.
e) "พระราชอำนาจในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎมณเทียรบาลว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์" (The authority to amend the royal succession act) - This is a power that the monarch can exercise, although it is limited by the constitution.
The correct answer is the one that is purely honorary and does not carry any real power.
{
"correct_answer_key": "a"
}
ในบริบทของรัฐธรรมนูญของประเทศไทย, พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก (a) เป็นพระเกียรติยศโดยพระราชอำนาจในเชิงพิธีการและสัญลักษณ์มากกว่าที่จะเป็นพระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง เนื่องจากมีข้อจำกัดและมีองค์กรอื่นๆ ที่มีบทบาทในการปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับศาสนาอย่างเป็นทางการ.
{"correct_answer_key":"a"}
คำอธิบายโดยย่อ:
ตามหลักการของระบอบกษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ แม้พระมหากษัตริย์จะทรงดำรงพระฐานะเป็นพระประมุขของชาติและทรงมีพระราชอำนาจตามที่บัญญัติไว้ แต่บางพระราชอำนาจหรือฐานะทางกฎหมายเป็นเพียงพระเกียรติยศที่ไม่ใช่อำนาจที่สามารถใช้ได้โดยแท้จริงด้วยพระองค์เอง เช่น ฐานะ “อัครศาสนูปถัมภก” ซึ่งไม่มีผลในทางปฏิบัติในการบริหารจัดการทางศาสนาโดยตรง
ดังนั้น คำตอบที่ถูกต้องคือ:
{"correct_answer_key":"a"}
ฐานะ “อัครศาสนูปถัมภก” เป็นเพียงตำแหน่งเชิงพระเกียรติยศที่แสดงถึงพระราชภาระอุปถัมภ์ศาสนาต่าง ๆ โดยมิได้มอบอำนาจให้ทรงใช้สั่งการใด ๆ ได้จริง – ตรงข้ามกับข้ออื่น ๆ ซึ่งล้วนเป็นพระราชอำนาจที่ทรงใช้งานได้ตามรัฐธรรมนูญ (แม้ต้องมีผู้รับสนองพระบรมราชโองการ)
{"correct_answer_key":"a"}
“พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก” เป็นเพียงพระเกียรติยศเชิงสถานะทางศาสนา ไม่มีพระราชอำนาจที่ทรงใช้งานได้จริงตามรัฐธรรมนูญ ต่างจากข้ออื่น (b‑e) ซึ่งเป็นพระราชอำนาจที่ทรงกระทำได้ตามขั้นตอนรัฐธรรมนูญ
{"correct_answer_key":"a"}
สถานะ “อัครศาสนูปถัมภก” เป็นเพียงพระเกียรติยศเชิงสัญลักษณ์ ไม่ใช่พระราชอำนาจที่พระมหากษัตริย์ทรงใช้ได้โดยลำพังจริง ๆ ต่างจากข้ออื่นที่เป็นพระราชอำนาจตามรัฐธรรมนูญซึ่งยังต้องมีการรับสนองพระบรมราชโองการหรือเป็นอำนาจเชิงจัดการจริง
{"correct_answer_key":"a"}
Option (a), "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก", is merely an honorific title. Under the constitution, while the King holds several royal powers (such as commanding the armed forces, appointing councilors or officials, and amending succession rules), this title does not confer practical, executive authority that the King can exercise directly. It serves only as a mark of honor rather than an operative power.
{"correct_answer_key": "a"}
คำอธิบาย: พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภกเป็นตำแหน่งที่มีลักษณะเป็นเกียรติยศที่ไม่ใช่พระราชอำนาจในการปฏิบัติใช้การอย่างแท้จริงเมื่อเทียบกับพระราชอำนาจในตัวเลือกอื่น ๆ ซึ่งเป็นอำนาจโดยตรงที่พระมหากษัตริย์สามารถใช้ออกไปสู่การบริหารประเทศ
{"correct_answer_key": "a"}
คำอธิบาย: ในรัฐธรรมนูญของไทย พระราชานุภาพบางประการที่ได้มอบหมายให้พระมหากษัตริย์นั้นไม่ใช่เพื่อการดำเนินการอย่างแท้จริงด้วยพระองค์เอง แต่เป็นลักษณะพระเกียรติยศหรือการกำหนดบทบาทในฐานะสัญลักษณ์ ตัวเลือก (a) "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" เป็นการเน้นบทบาทในฐานะผู้คุ้มครองและรักษาศาสนา ซึ่งมีความเป็นสัญลักษณ์และพระเกียรติยศมากกว่าที่จะเป็นพระราชอำนาจในการปฏิบัติการโดยตรง
{"correct_answer_key": "a"}
สถานะ “อัครศาสนูปถัมภก” เป็นเพียงฐานะเชิงพระเกียรติยศ ไม่ใช่พระราชอำนาจที่พระมหากษัตริย์จะทรงใช้ด้วยพระองค์เองได้จริง ขณะที่ข้ออื่นเป็นพระราชอำนาจที่ต้องทรงใช้อย่างเป็นทางการตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญ
{"correct_answer_key":"a"}
สถานะเป็น “อัครศาสนูปถัมภก” เป็นเพียงพระเกียรติยศ ไม่ใช่พระราชอำนาจที่ทรงใช้ด้วยพระองค์เองได้จริง
{"correct_answer_key":"a"}
สถานะเป็นอัครศาสนูปถัมภกเป็นเพียงพระเกียรติยศ ไม่ใช่พระราชอำนาจที่พระมหากษัตริย์ทรงใช้อย่างแท้จริง จึงตอบ ข้อ ก.
{"correct_answer_key":"a"}
ในรัฐธรรมนูญ พระราชอำนาจหรือพระฐานะที่เป็นพระเกียรติยศอันไม่ใช่พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง มักเป็นพระฐานะหรือพระราชอำนาจที่มีความหมายเป็นสัญลักษณ์หรือเป็นการยอมรับตำแหน่งหรือสถานะของพระองค์ โดยไม่มีการใช้งานทางปฏิบัติโดยตรง
ดังนั้น คำตอบที่ถูกต้องคือ (a) พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก
{"correct_answer_key":"a"}
ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พระมหากษัตริย์ทรงมีฐานะและพระราชอำนาจหลายประการ แต่พระราชอำนาจหลายส่วนไม่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง โดยต้องปฏิบัติผ่านกระบวนการหรือบุคคลอื่น เช่น องคมนตรีหรือรัฐบาล
ในกรณีนี้ "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" (ข้อ A) เป็นพระเกียรติยศที่ถวายแด่พระมหากษัตริย์ในฐานะผู้อุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนา ซึ่งไม่ใช่พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริงในทางปฏิบัติ
คำตอบที่ถูกต้องคือ:
{"correct_answer_key":"a"}
คำถามนี้ต้องการทราบว่าภายใต้รัฐธรรมนูญ ฐานะหรือพระราชอำนาจใดเป็นเพียงพระเกียรติยศที่พระมหากษัตริย์ไม่สามารถใช้พระราชอำนาจโดยตรงได้จริง
ดังนั้น ตัวเลือก a คือคำตอบที่ถูกต้อง เพราะเป็นฐานะเชิงสัญลักษณ์ที่ไม่ใช่พระราชอำนาจที่ใช้โดยตรง
{"correct_answer_key":"a"}
The question asks which royal status or authority is not an actual power the monarch can exercise independently. In the Thai Constitution, the King's roles are largely ceremonial.
Thus, the correct answer is a.
{"correct_answer_key":"a"}
{"correct_answer_key":"a"}
Okay, let's tackle this question. It's in Thai, so I need to make sure I understand it properly. The question is about the Thai Constitution and asks which of the listed royal titles or powers is not a real power that the monarch can exercise on their own. The options are a through e.
First, I should recall the Thai constitutional monarchy structure. The King's powers are defined by the constitution, and some are ceremonial while others require approval or are subject to certain procedures.
Option a: "พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก" translates to "Supreme Patron of Buddhism." I remember that the King of Thailand is the Supreme Patron of Buddhism, which is a traditional and ceremonial role. This is more of a symbolic title rather than an executive power, so maybe this is the answer? But I need to check the others.
Option b: "พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ" means "Power to command all military forces." Under the current Thai constitution, the King is the head of the armed forces, but actual command is exercised by the government. However, this might still be considered a constitutional power, even if not actively used. Not sure yet.
Option c: "Power to appoint someone as Privy Councillor (องคมนตรี)." The Privy Council is an advisory body, and I think the appointment might require some process, maybe approval from the Privy Council itself or the Prime Minister? Or is it solely the King's prerogative?
Option d: "Power to appoint civil servants in the Royal Household." The Royal Household staff are under the King's direct appointment, so this is likely a power he can exercise on his own.
Option e: "Power to amend the Palace Succession Rules." The Palace Succession is governed by specific regulations. I believe the King can propose amendments, but they might need approval from the Privy Council or the National Assembly. If that's the case, then this isn't a power he can exercise alone.
Wait, the question is asking which is NOT a real power that can be exercised alone. So the correct answer would be the one that requires others' approval.
Looking back at option a: The role of Supreme Patron is a title without executive power, so it's a status, not an actual power. The question mentions "ฐานะหรือพระราชอำนาจใด เป็นพระเกียรติยศอันไม่ใช่ พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง" which translates to "Which status or royal power is an honor that is not a real power that can be exercised by oneself." So the key is that it's a title (ฐานะ) rather than an actual power (พระราชอำนาจ). The question includes both statuses and powers, but the answer is the one that's a title (honor) not an actual power.
Option a is a status (ฐานะ) rather than a power (พระราชอำนาจ). The other options are all powers (พระราชอำนาจ), but some might require others' input. However, the question is specifically pointing out that the correct answer is a title (honor) that isn't a real power. So the answer is a. But wait, the options are labeled a to e, and the question says "ฐานะหรือพระราชอำนาจใด" meaning either status or power. The answer is the one that's a status (honor) not a power. So option a is the status, not a power, hence the correct answer is a.
Alternatively, maybe I'm mixing up. Let me confirm:
Other options are all powers (even if some require approval, they are still powers in the constitutional sense). So the correct answer is a.
The question asks which title or power is an honor that does not constitute a real authority the monarch can exercise independently. The key distinction is between status (ฐานะ) and executive power (พระราชอำนาจ).
Thus, the correct answer is a, as it is a symbolic title rather than an actionable power.
{"correct_answer_key":"a"}
พระราชอำนาจในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎมณเทียรบาลว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์ เป็นพระเกียรติยศอันไม่ใช่พระราชอำนาจที่สามารถใช้ด้วยพระองค์เองได้อย่างแท้จริง ซึ่งหมายถึงว่าพระมหากษัตริย์ไม่สามารถแก้ไขกฎมณเทียรบาลด้วยพระองค์เองได้โดยตรง ต้องมีการดำเนินการตามขั้นตอนและกระบวนการที่กำหนดในรัฐธรรมนูญ
{"correct_answer_key":"e"}
Alright! Let's tackle this question. The user provided a multiple-choice question in Thai about the monarchy under the constitution. The question is asking which position or royal power is an honorary title that the King cannot exercise by himself in reality.
First, I need to understand each option:
a) พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภก - The King's status as the patron of all religions. b) พระราชอำนาจในการบังคับบัญชาทุกเหล่าทัพ - Royal power to command all branches of the military. c) พระราชอำนาจในการแต่งตั้งบุคคลเป็นองคมนตรี - Royal power to appoint individuals as Privy Councillors. d) พระราชอำนาจในการแต่งตั้งข้าราชการในพระองค์ - Royal power to appoint officials in the Royal Household. e) พระราชอำนาจในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎมณเทียรบาลว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์ - Royal power to revise the rules of succession.
I recall that in Thailand's constitutional monarchy, most executive powers are held by the government, while the King's role is largely symbolic. The King does have some reserve powers, but they are limited and typically require countersignature from the Prime Minister.
Option a: The King being the patron of all religions is more of a symbolic role, not an active power. This seems like an honorary title.
Option b: Commanding the military is a significant power, but in practice, it's executed through the government and military leaders.
Option c: Appointing Privy Councillors is a real power, as the King can choose his advisors, though it's done in consultation with the government.
Option d: Appointing royal household officials is within the King's direct authority.
Option e: Revising succession rules is a critical power, but it's subject to legal processes and not something the King can unilaterally change without approval.
Considering these points, option a is more of an honorary title without direct exercise of power, making it the correct answer.
คำอธิบาย: พระฐานะเป็นอัครศาสนูปถัมภกเป็นตำแหน่งที่มีลักษณะเป็นเกียรติยศมากกว่าอำนาจที่ใช้ได้จริง ในขณะที่อำนาจอื่นๆ เช่น การแต่งตั้งองคมนตรี หรือข้าราชการในพระองค์ เป็นอำนาจที่ใช้ได้จริงแม้จะผ่านการปรึกษากับรัฐบาล
{"correct_answer_key":"a"}