Thai Investment Consultant Licensing Exams - P2 - หลักสูตรความรู้เกี่ยวกับตราสารที่มีความซับซ้อน : ตราสารหนี้ และ กองทุนรวม - [93]

With answers from 54 AI models.

Back to Thai Investment Consultant Licensing Exams

Question

ตัวเลือกใดถูกต้องเกียวกับการผิดนัดชําระหนีของตราสารหนี้

  1. ผู้ออกหุ้นกู้ไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามทีตกลงไว้ เช่น อัตราส่วนหนีสินต่อทุน ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชําระหนี”
  2. บริษัทผู้ออกหุ้นกู้นําทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนีรายอืนๆ ทังๆทีในข้อกําหนดสิทธิตกลงว่าจะไม่นําทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกัน ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชําระหนี”
  3. หากการออกหุ้นกู้มีการแต่งตังผู้แทนถือหุ้นกู้ ซึงจะเป็นผู้ทีมีอํานาจหน้าทีตามกฎหมายดําเนินการแทนให้แก่ผู้ถือหุ้นกู้การใช้สิทธิเรียกร้องทีเกียวกับหุ้นกู้ต้องกระทําผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้
  4. ถูกทุกตัวเลือก
C is the correct answer according to the dataset.

Using dataset from ThaiExam Dataset.

Answers by AI

ให้วิเคราะห์แต่ละตัวเลือก:

  1. ตัวเลือก A ถูกต้อง - การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินเป็นเพียงการผิดเงื่อนไข ยังไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้โดยตรง

  2. ตัวเลือก B ถูกต้อง - การนำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันแก่เจ้าหนี้รายอื่นผิดข้อตกลง แต่ยังไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้

  3. ตัวเลือก C ถูกต้อง - ตามกฎหมาย ผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้มีอำนาจหน้าที่ในการดำเนินการแทนผู้ถือหุ้นกู้ในการใช้สิทธิเรียกร้องต่างๆ

เนื่องจากทุกตัวเลือกถูกต้อง คำตอบที่ถูกต้องคือตัวเลือก D

{"correct_answer_key":"d"}

Let me analyze this question about bond defaults:

Option A states that if a bond issuer fails to maintain financial ratios as agreed (like debt-to-equity ratio), this is not yet considered a "default."

Option B states that if a company provides assets as collateral to other creditors despite agreeing not to in the terms, this is not yet considered a "default."

Option C states that if a bond trustee is appointed, they have the legal authority to act on behalf of bondholders, and any claims related to the bonds must be made through this trustee.

Option D states that all options are correct.

Based on financial principles, options A and B describe technical covenant violations that may not immediately constitute payment defaults but are still breaches of terms. Option C correctly describes the role of a bond trustee. All three statements appear to be correct in the context of bond defaults.

{"correct_answer_key":"d"}

Let me translate the question and options from Thai to English to understand the content better:

Question: "Which option is correct regarding debt default of debt securities?"

Option A: "The bond issuer does not maintain financial ratios as agreed, such as the debt-to-equity ratio, which is not yet considered a 'default'"

Option B: "The bond issuing company provides assets as collateral to other creditors, even though the terms of rights agreement stated they would not create encumbrances, which is not yet considered a 'default'"

Option C: "If the bond issuance has appointed a bondholder representative, who will have legal authority to act on behalf of the bondholders, the exercise of claims related to the bonds must be done through the bondholder representative"

Option D: "All options are correct"

Now, let me analyze each option:

Option A suggests that if a bond issuer fails to maintain financial ratios as agreed in the bond terms (like debt-to-equity ratio), this is not considered a default. This seems questionable, as covenant breaches (including financial ratio requirements) are typically considered events of default in bond agreements.

Option B suggests that if a bond issuer provides assets as collateral to other creditors despite agreeing not to do so in the bond terms, this is not considered a default. Again, this seems questionable, as violating negative pledge clauses is typically considered an event of default.

Option C states that if a bondholder representative has been appointed, all claims related to the bonds must be made through this representative. This seems like a typical structure for bond issuances, where a trustee or bondholder representative acts on behalf of all bondholders.

Option D states that all the above options are correct.

Based on my understanding of bond default conditions, Options A and B seem incorrect because failing to maintain financial ratios and violating negative pledge clauses are typically considered events of default. Option C seems correct as it describes a standard feature of bond issuances with a bondholder representative. Therefore, Option D, which states all options are correct, would be incorrect.

The correct answer seems to be Option C.

However, I should note that bond default conditions can vary based on the specific terms of each bond issuance and the governing law. In some cases, certain covenant breaches might not immediately trigger a default, or there might be cure periods. Without seeing the specific bond terms, I'm making a judgment based on general principles.

Let me double-check my reasoning:

Option A: Not maintaining financial ratios - This is typically considered a technical default or covenant breach, which can lead to acceleration of debt if not cured. So the statement that it's "not yet considered a default" seems incorrect.

Option B: Violating a negative pledge clause - Like financial covenants, negative pledge clauses are usually part of the bond terms, and violating them is typically considered a default. So the statement that it's "not yet considered a default" seems incorrect.

Option C: Claims through bondholder representative - This is a standard feature of bond structures with appointed trustees or bondholder representatives. The representative acts on behalf of all bondholders to enforce rights, including in default scenarios. This statement seems correct.

Based on this analysis, the correct answer is Option C.

Actually, I need to be careful here. The question is asking which option is correct regarding debt default, not which default condition is correct. Let me re-read the options:

Option A states that not maintaining financial ratios is not yet considered a default. This could be correct if the bond terms specify that a breach of financial covenants doesn't immediately constitute a default but perhaps triggers a notification or cure period.

Option B states that violating a negative pledge is not yet considered a default. Similarly, this could be correct if the bond terms specify that a breach of the negative pledge doesn't immediately constitute a default.

Option C describes the role of a bondholder representative in exercising claims related to the bonds. This is a factual statement about bond structures with representatives, not specifically about what constitutes a default.

Given the nuances of bond terms and the potential for various structures, it's possible that all of these statements are technically correct, which would make Option D the correct answer.

However, without specific knowledge of Thai bond market practices or the exact context of this question (e.g., if it's referring to a specific set of regulations or standard market practices), I'll base my answer on general bond market principles. Based on those, Option C seems the most clearly correct statement, while A and B seem questionable. Therefore, my answer is Option C.

The question is asking which option is correct regarding debt default of debt securities, and I'm leaning towards option C as the correct answer.

I need to analyze what constitutes a default in debt securities according to Thai financial terms.

Option A states that failure to maintain financial ratios (like debt-to-equity ratio) is not considered a default. However, this is typically a covenant breach which is generally classified as a default event.

Option B claims that violating a negative pledge clause (providing assets as collateral despite agreeing not to) is not considered a default. Again, this would normally be considered a default event in most bond agreements.

Option C correctly states that when a bondholder representative is appointed, claims related to the bonds must be processed through this representative. This accurately describes the legal function of a bondholder representative.

Option D states all options are correct, which is not accurate since A and B contain incorrect statements about what constitutes default.

{"correct_answer_key":"c"}

ให้ฉันวิเคราะห์แต่ละตัวเลือก:

a) การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่ตกลงไว้ (เช่น อัตราส่วนหนี้สินต่อทุน) ยังไม่ถือเป็น "การผิดนัดชำระหนี้" - ข้อนี้ถูกต้อง เพราะการผิดนัดชำระหนี้โดยทั่วไปหมายถึงการไม่ชำระเงินต้นหรือดอกเบี้ย ไม่ใช่การผิดเงื่อนไขอื่นๆ

b) การนำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันให้เจ้าหนี้รายอื่นทั้งที่ตกลงว่าจะไม่ทำ ยังไม่ถือเป็น "การผิดนัดชำระหนี้" - ข้อนี้ถูกต้อง เพราะเป็นการผิดข้อตกลง (covenant breach) ไม่ใช่การผิดนัดชำระหนี้

c) หากมีผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้ การใช้สิทธิเรียกร้องต้องกระทำผ่านผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้ - ข้อนี้ถูกต้องตามกฎหมาย

d) ถูกทุกตัวเลือก - เนื่องจากข้อ a, b, และ c ถูกต้องทั้งหมด ดังนั้นข้อนี้จึงถูกต้อง

{"correct_answer_key": "d"}

This is a multiple choice question in Thai about bond default. Let me translate and understand the question:

Question: "Which option is correct about bond default?"

a) "If the bond issuer fails to maintain financial ratios as agreed, such as debt-to-equity ratio, it is not yet considered a 'default'"

b) "If the bond issuing company provides its assets as collateral to other creditors despite the terms agreeing not to create any security interest, it is not yet considered a 'default'"

c) "If the bond issuance has appointed a bondholder representative, who has legal authority to act on behalf of bondholders, the exercise of claims related to bonds must be done through the bondholder representative"

d) "All options are correct"

Let me analyze each option:

Option a) suggests that failing to maintain financial covenants (like debt-to-equity ratio) is NOT considered default. This could be true - technical defaults vs payment defaults are different.

Option b) suggests that violating negative pledge clauses is NOT considered default. This also could be true - it might be a covenant breach but not necessarily a payment default.

Option c) talks about bondholder representatives and their role. This seems to be about the process of making claims rather than about what constitutes default.

Since option d) says "all options are correct", and options a) and b) seem to be making valid distinctions about what is NOT considered default (technical breaches vs actual payment defaults), and option c) seems to be a correct statement about bondholder representatives, the answer is likely d).

Looking at this question about bond defaults:

Options a) and b) correctly distinguish between covenant breaches (like financial ratio violations or negative pledge violations) and actual payment defaults. These technical breaches, while serious, are typically not immediately classified as "defaults" in the strictest sense.

Option c) correctly describes the role of bondholder representatives in the claims process, which is a standard feature in bond governance.

Since all three statements appear to be accurate descriptions of bond default concepts and procedures, option d) "All options are correct" is the right answer.

{"correct_answer_key":"d"}

This question is about bond default and bondholder rights in Thai. Let me analyze each option:

Option A states that if a bond issuer fails to maintain agreed financial ratios (like debt-to-equity ratio), it's NOT considered a "default" - this is incorrect, as covenant breaches typically constitute technical defaults.

Option B states that if a bond issuer pledges assets as collateral to other creditors despite agreeing not to create security interests, it's NOT considered a "default" - this is also incorrect, as violating negative pledge covenants constitutes default.

Option C states that when bonds have a bondholder representative appointed, they have legal authority to act on behalf of bondholders, and rights enforcement must go through this representative - this is correct and describes standard bondholder representative functions.

Since options A and B contain incorrect statements about what constitutes default, option D ("all options are correct") cannot be right.

{"correct_answer_key":"c"}

This is a Thai language question about debt securities and default situations. Let me analyze each option:

The question asks: "Which option is correct regarding default on debt securities?"

Let me translate and analyze each option:

a) "The bond issuer not maintaining financial ratios as agreed upon, such as debt-to-equity ratio, is not yet considered 'default on debt payment'"

b) "The bond issuing company using assets as collateral for other creditors despite agreeing in the terms of rights that they would not encumber assets as collateral is not yet considered 'default on debt payment'"

c) "If the bond issuance has appointed a bondholder representative, who has legal authority and duties to act on behalf of bondholders, the exercise of rights and claims related to bonds must be done through the bondholder representative"

d) "All options are correct"

Let me think about this:

Option a) - This seems incorrect. Not maintaining agreed financial ratios (like debt-to-equity ratio) would typically be considered a covenant breach, which is a form of technical default.

Option b) - This also seems incorrect. Using assets as collateral for other creditors when the bond terms specifically prohibit such encumbrance would typically constitute a breach of negative pledge covenant, which is a form of default.

Option c) - This seems correct. When there is a bondholder representative (trustee), bondholders typically must exercise their rights through this representative rather than individually.

Since options a) and b) appear to be incorrect statements (they say certain breaches are NOT defaults when they actually would be), and option c) appears correct, option d) "all options are correct" would be wrong.

Therefore, the correct answer should be c).

Looking at this Thai question about debt securities default, let me analyze each option:

Option a) states that not maintaining financial ratios isn't considered default - this is incorrect, as ratio breaches are typically covenant defaults.

Option b) states that using assets as collateral despite negative pledge covenants isn't default - this is also incorrect, as it would constitute a covenant breach.

Option c) correctly states that when there's a bondholder representative, bondholders must exercise their rights through this representative.

Option d) claims all options are correct, but since a) and b) contain incorrect statements, this is wrong.

Only option c) provides an accurate statement about bondholder representatives and the proper channels for exercising bondholder rights.

{"correct_answer_key":"c"}

Let's analyze each option to determine which one is correct regarding the default on debt securities:

Option A: "ผู้ออกหุ้นกู้ไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามทีตกลงไว้ เช่น อัตราส่วนหนีสินต่อทุน ยังไม่ถือเป็น ‘การผิดนัดชําระหนี’"
Explanation: This statement is incorrect. Failure to maintain financial ratios (e.g., debt-to-equity ratio) as agreed in the bond covenant is typically considered a technical default or an event of default, even if the issuer is still making interest and principal payments on time.

Option B: "บริษัทผู้ออกหุ้นกู้นําทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนีรายอืนๆ ทังๆทีในข้อกําหนดสิทธิตกลงว่าจะไม่นําทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกัน ยังไม่ถือเป็น ‘การผิดนัดชําระหนี’"
Explanation: This statement is incorrect. If the issuer pledges assets as collateral to another creditor when the bond covenant explicitly prohibits such action, it constitutes a breach of covenant and is considered a default.

Option C: "หากการออกหุ้นกู้มีการแต่งตังผู้แทนถือหุ้นกู้ ซึงจะเป็นผู้ทีมีอํานาจหน้าทีตามกฎหมายดําเนินการแทนให้แก่ผู้ถือหุ้นกู้การใช้สิทธิเรียกร้องทีเกียวกับหุ้นกู้ต้องกระทําผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้"
Explanation: This statement is correct. In bond issuances, a bond trustee (ผู้แทนถือหุ้นกู้) is often appointed to act on behalf of bondholders. Any legal action or claim related to the bond must be conducted through the trustee, as they are the legal representative of the bondholders.

Option D: "ถูกทุกตัวเลือก"
Explanation: This statement is incorrect because Options A and B are incorrect, as explained above.

Correct Answer Key:

{"correct_answer_key":"c"}

คำถามนี้เกี่ยวข้องกับ การผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้ (Default) โดยพิจารณาจากตัวเลือกที่ให้มา:

  • ตัวเลือก A: การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงิน (เช่น หนี้สินต่อทุน) ตามที่ตกลงไว้ ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ เพราะเป็นเงื่อนไขสำคัญในสัญญาหุ้นกู้ (Covenant) ดังนั้นข้อความนี้ ไม่ถูกต้อง
  • ตัวเลือก B: การนำทรัพย์สินไปให้หลักประกันแก่เจ้าหนี้รายอื่นโดยผิดข้อตกลง ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ เพราะเป็นการละเมิดข้อกำหนดสิทธิ (Negative Pledge Clause) ดังนั้นข้อความนี้ ไม่ถูกต้อง
  • ตัวเลือก C: หากมีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ (Bondholder Representative) การใช้สิทธิเรียกร้องต้องดำเนินการผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้ ถูกต้อง ตามหลักกฎหมายและสัญญา
  • ตัวเลือก D: เนื่องจาก A และ B ไม่ถูกต้อง จึงไม่ใช่ "ถูกทุกตัวเลือก"

คำตอบที่ถูกต้องคือ C

{"correct_answer_key": "c"}

Okay, let's tackle this question. The question is in Thai, so I need to make sure I understand it correctly. The topic is about defaults in debt instruments, specifically which option correctly describes a default event.

First, let's break down each option:

Option A says that if the bond issuer doesn't maintain agreed financial ratios, like debt-to-equity ratio, it's not considered a default. I remember that covenants in bond agreements often include financial ratios. If the issuer breaches these, it can trigger a default. But the option here says it's NOT considered a default. That might be incorrect because breaching covenants is typically a default event unless specified otherwise.

Option B states that if the issuer uses assets as collateral for other creditors despite agreeing not to, it's not a default. This sounds like a negative pledge clause. If the bond terms prohibit creating new liens without consent, then doing so would breach the covenant, leading to default. So this option is saying it's not a default, which is probably wrong.

Option C mentions that if the bond has a trustee appointed, any claims must go through the trustee. This seems correct. Bondholders usually act through a trustee when there's one appointed. So this statement is accurate.

Option D says all options are correct. But since A and B are likely incorrect, D can't be right. Therefore, the correct answer should be C.

{"correct_answer_key":"c"}

This question is in Thai and asks "Which of the following is correct regarding the default of debt instruments?". Let's break down the options and then provide the answer.

  • a: States that a bond issuer not maintaining agreed-upon financial ratios (like debt-to-equity) is not considered a default. This is generally false. Many bond agreements include covenants requiring the issuer to maintain certain financial ratios. Breaching these covenants can trigger a default.

  • b: States that a bond-issuing company using assets as collateral for other debts, even if the terms of the bond agreement prohibit such action, is not considered a default. This is false. This action would be a breach of the bond agreement and would likely constitute a default.

  • c: States that if a bond issuance has a trustee appointed, who has the legal authority to act on behalf of the bondholders, any claims related to the bonds must be made through the trustee. This is generally true. A trustee acts as a representative of the bondholders and manages certain aspects of the bond, including handling defaults.

  • d: States all options are correct. Since 'a' and 'b' are false, 'd' is also false.

Therefore, only option 'c' is correct.

{"correct_answer_key": "c"}

The question asks which statement about bond defaults is correct. Let's analyze each option:

  • a: Failing to maintain financial ratios as agreed upon is often considered an event of default, especially if the bond indenture specifies it.
  • b: Providing collateral to other creditors when the bond indenture prohibits it is also typically considered an event of default.
  • c: This statement accurately describes the role of a bondholder representative. They act on behalf of the bondholders in legal matters related to the bonds.
  • d: Since options a and b are incorrect, option d cannot be correct.

Therefore, the correct answer is c.

{"correct_answer_key":"c"}

The question asks about what constitutes a default on a bond. Let's break down the options:

  • a: Failing to maintain agreed-upon financial ratios (like debt-to-equity) is often a trigger for default.
  • b: Giving assets as collateral to other creditors when the bond agreement prohibits it is a breach of contract and a default.
  • c: If a bond has a trustee, bondholders must typically go through the trustee to enforce their rights. This is correct.
  • d: Since options a and b are incorrect, this option is also incorrect.

Therefore, the correct answer is C.

{"correct_answer_key":"c"}

คำอธิบาย:

  • ตัวเลือก a: การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่ตกลงไว้ในข้อกำหนดสิทธิของหุ้นกู้ ถือเป็น เหตุการณ์ผิดนัดชำระหนี้ได้ เนื่องจากเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงความเสี่ยงทางการเงินที่เพิ่มขึ้นของผู้กู้ และอาจนำไปสู่การผิดนัดชำระหนี้ในอนาคตได้
  • ตัวเลือก b: การนำทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนี้รายอื่น ๆ ขัดต่อข้อกำหนดสิทธิที่ตกลงไว้ว่าจะไม่นำทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกัน ถือเป็น เหตุการณ์ผิดนัดชำระหนี้ได้ เนื่องจากเป็นการลดทอนความมั่นคงของหลักทรัพย์ที่ผู้ถือหุ้นกู้ควรจะได้รับ
  • ตัวเลือก c: การมีผู้แทนถือหุ้นกู้เป็นเรื่องปกติในการออกหุ้นกู้ และผู้แทนฯ มีหน้าที่ตามกฎหมายในการดำเนินการแทนผู้ถือหุ้นกู้ การใช้สิทธิเรียกร้องต่างๆ เกี่ยวกับหุ้นกู้ ต้อง กระทำผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้ เพื่อให้เกิดความเป็นระเบียบและมีประสิทธิภาพในการจัดการ

ดังนั้น ตัวเลือก c เป็นตัวเลือกที่ถูกต้องที่สุด

{"correct_answer_key":"c"}

ตัวเลือก ค. ถูกต้อง การมีผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้เป็นกลไกสำคัญในการรวมสิทธิเรียกร้องของผู้ถือหุ้นกู้จำนวนมากให้ดำเนินการผ่านตัวแทนที่มีอำนาจตามกฎหมาย โดยเฉพาะในกรณีที่ผู้ออกหุ้นกู้ผิดนัดชำระหนี้หรือผิดเงื่อนไขอื่นๆ ในข้อกำหนดสิทธิ ส่วนตัวเลือก ก. และ ข. นั้น การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่ตกลงไว้ (Financial Covenant) และการนำทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกันโดยขัดกับข้อตกลง (Negative Pledge) ถือเป็น "เหตุแห่งการผิดนัด" (Event of Default) หรือ "เหตุที่อาจก่อให้เกิดการผิดนัด" (Potential Event of Default) ซึ่งสามารถนำไปสู่การเรียกให้ชำระหนี้ทั้งหมดโดยพลันได้ (Acceleration) ดังนั้น ก. และ ข. จึงไม่ถูกต้อง

{"correct_answer_key":"c"}

The question asks which statement about bond default is correct. Let's analyze each option:

  • a: Failing to maintain financial ratios as agreed upon (like debt-to-equity ratio) is typically considered a "covenant breach" and can trigger a default event, even if no payment is missed yet. So, this statement is likely incorrect.
  • b: Pledging assets as collateral to other creditors when the bond indenture prohibits it is also a "covenant breach" and can lead to a default. So, this statement is likely incorrect.
  • c: If a bond issuance has a bondholder representative, this representative acts on behalf of the bondholders and has the legal authority to pursue claims related to the bonds. This is a standard function of a bondholder representative. This statement is likely correct.
  • d: Since options a and b are likely incorrect, "ถูกทุกตัวเลือก" (all options are correct) is also incorrect.

Therefore, option c is the correct statement regarding bond default and the role of a bondholder representative.

{"correct_answer_key":"c"}

Options A and B describe breaches of bond covenants (e.g., failing to maintain financial ratios or pledging assets despite a negative pledge clause). These are typically considered "events of default" or "technical defaults" under bond indentures, even if no payment has been missed. Therefore, stating they are not yet considered a default is generally incorrect in the context of bond agreements.

Option C correctly states that if a bondholders' representative (trustee) is appointed, they have the legal authority to act on behalf of bondholders, and the exercise of rights related to the bonds must be done through them. This is a standard function of a bond trustee.

{"correct_answer_key":"c"}

The question asks which statement about bond default is correct. Let's analyze each option:

  • a) ผู้ออกหุ้นกู้ไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามทีตกลงไว้ เช่น อัตราส่วนหนีสินต่อทุน ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชําระหนี” (The bond issuer does not maintain the agreed financial ratios, such as debt-to-equity ratio. This is not yet considered a "default".)

    • This statement is incorrect. Breaching financial covenants (like debt-to-equity ratios) is typically considered an "event of default" or a "technical default" under the terms of the bond indenture, even if no principal or interest payment has been missed. It gives bondholders the right to accelerate repayment.

  • b) บริษัทผู้ออกหุ้นกู้นําทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนีรายอืนๆ ทังๆทีในข้อกําหนดสิทธิตกลงว่าจะไม่นําทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกัน ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชําระหนี” (The bond issuing company pledges assets as collateral to other creditors, even though the bond's terms state that assets will not be encumbered. This is not yet considered a "default".)

    • This statement is also incorrect. A negative pledge covenant (an agreement not to encumber assets) is a common term in bond agreements. Violating such a covenant is an "event of default" because it impairs the bondholders' security or priority.

  • c) หากการออกหุ้นกู้มีการแต่งตังผู้แทนถือหุ้นกู้ ซึงจะเป็นผู้ทีมีอํานาจหน้าทีตามกฎหมายดําเนินการแทนให้แก่ผู้ถือหุ้นกู้การใช้สิทธิเรียกร้องทีเกียวกับหุ้นกู้ต้องกระทําผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้ (If a bond issuance appoints a bondholders' representative, who has the legal authority and duty to act on behalf of the bondholders, the exercise of rights related to the bond must be done through the bondholders' representative.)

    • This statement is correct. In many bond issuances, especially public ones, a bondholders' representative (or trustee) is appointed. This entity acts as a fiduciary for the bondholders, managing their collective rights and taking action on their behalf in case of default or other issues, as stipulated by law and the bond's terms. Individual bondholders typically cannot directly sue or enforce rights; they must go through the representative.

  • d) ถูกทุกตัวเลือก (All options are correct)

    • Since options a and b are incorrect, this option is also incorrect.

Therefore, only option c is a correct statement regarding bond default and related procedures.

{"correct_answer_key":"c"}

Explanation: Option A and B describe breaches of covenants (failure to maintain financial ratios, pledging assets against agreement). These are typically considered "events of default", even if not immediate payment defaults. Stating they are not defaults is generally incorrect. Option C correctly describes the role of a bondholder representative (ผู้แทนถือหุ้นกู้); when one is appointed, bondholders must typically exercise their rights and claims through this representative, especially in default situations. This is a standard procedure. Therefore, option C is the most accurate statement regarding bond defaults when a representative is involved.

{"correct_answer_key":"c"}

Explanation: The question asks to identify the correct statement regarding bond default ("การผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้").

  • Option a states that an issuer failing to maintain agreed financial ratios (e.g., debt-to-equity ratio) is "not yet considered a 'default'." This is generally incorrect. Failure to adhere to financial covenants is a common "event of default" as defined in bond agreements.
  • Option b states that an issuer pledging assets as collateral for other creditors, when the terms forbid such action (breach of a negative pledge clause), is "not yet considered a 'default'." This is also generally incorrect. Breaching such covenants is typically an "event of default."
  • Option c states that if a bond issuance involves the appointment of a bondholder representative, who has legal authority to act for bondholders, then the exercise of rights related to the bond must be done through this representative. This statement accurately describes the role and function of a bondholder representative (often a trustee), who acts on behalf of all bondholders, particularly in enforcing rights or during default proceedings.
  • Option d states that all options are correct. Since options 'a' and 'b' are generally incorrect interpretations of what constitutes a default (as they describe events that are typically defaults), option 'd' is also incorrect.

Therefore, option 'c' is the most accurate statement.

{"correct_answer_key":"c"}

This question asks about what constitutes a default (ผิดนัดชําระหนี) on a debt instrument (ตราสารหนี้). Let's break down each option:

  • a: Violating financial ratios (like debt-to-equity) is generally considered a default event, so this is incorrect.
  • b: Creating additional liens on assets when prohibited by the indenture is a default event, so this is incorrect.
  • c: The statement about a trustee (ผู้แทนถือหุ้นกู้) and their role in exercising rights on behalf of bondholders is correct. Bondholders typically act through a trustee.
  • d: Since a and b are incorrect, "all of the above" is also incorrect.

Therefore, the correct answer is c.

{"correct_answer_key":"c"}

คำอธิบาย:
ตัวเลือก (a) และ (b) กล่าวถึงกรณีที่ผิดข้อตกลงบางอย่างแต่ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชำระหนี้” (Event of Default) ตามความหมายของตราสารหนี้ ส่วนตัวเลือก (c) ถูกต้องตามหลักการว่าหากมีการแต่งตั้งผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้ การใช้สิทธิเรียกร้องต่างๆ ต้องดำเนินการผ่านผู้แทนฯ ดังนั้น ตัวเลือกที่ถูกต้องคือ (c) เท่านั้น ไม่ใช่ "ถูกทุกตัวเลือก"

{"correct_answer_key":"c"}

คำอธิบาย:
การผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้หมายถึงเหตุการณ์ที่ผู้ออกหุ้นกู้ไม่สามารถปฏิบัติตามข้อกำหนดที่ระบุไว้ในสัญญาหุ้นกู้ เช่น การไม่ชำระดอกเบี้ยหรือเงินต้นตามกำหนด หรือการละเมิดเงื่อนไขสำคัญอื่น ๆ แต่การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินหรือการนำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันในกรณีที่ห้ามไว้ อาจยังไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้โดยตรง ส่วนการใช้สิทธิเรียกร้องผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้เป็นข้อปฏิบัติที่ถูกต้องตามกฎหมาย

ดังนั้น ตัวเลือก a, b, และ c ถูกต้องทั้งหมด จึงคำตอบที่ถูกต้องคือ d

{"correct_answer_key":"d"}

คำถามนี้เกี่ยวกับการผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้ ซึ่งหมายถึงการไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กำหนดไว้ในสัญญา เช่น การชำระเงินตามกำหนด หากผู้ออกหุ้นกู้ไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินหรือไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขที่ตกลงไว้ ก็อาจไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ทันที หากมีการให้หลักประกันหรือมีการแต่งตั้งผู้แทนตามกฎหมายเพื่อดำเนินการแทนผู้ถือหุ้นกู้ก็อาจไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้เช่นกัน

จากตัวเลือกทั้งหมด ตัวเลือก D คือ "ถูกทุกตัวเลือก" ซึ่งรวมความถูกต้องของตัวเลือก A, B, และ C เข้าด้วยกัน

{"correct_answer_key":"d"}

คำอธิบาย:

  • ตัวเลือก (a) ไม่ถูกต้อง เพราะการไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่ตกลงไว้ ถือเป็นการผิดเงื่อนไขที่อาจนำไปสู่การผิดนัดชำระหนี้ได้
  • ตัวเลือก (b) ไม่ถูกต้อง เพราะการนำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันแก่เจ้าหนี้รายอื่น ทั้งที่ตกลงไว้ว่าจะไม่นำไปก่อภาระ ถือเป็นการผิดเงื่อนไขที่อาจนำไปสู่การผิดนัดชำระหนี้ได้
  • ตัวเลือก (c) ถูกต้อง เพราะหากมีการแต่งตั้งผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้ ผู้ถือหุ้นกู้ต้องใช้สิทธิเรียกร้องผ่านผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้ตามที่กฎหมายกำหนดไว้
  • ตัวเลือก (d) ไม่ถูกต้อง เพราะตัวเลือก (a) และ (b) ไม่ถูกต้อง

ดังนั้น ตัวเลือกที่ถูกต้องคือข้อ (c)

{"correct_answer_key":"c"}

คำถามนี้เกี่ยวกับการผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้ (default on debt securities) และตัวเลือกที่ถูกต้องคือการอธิบายถึงบทบาทของผู้แทนถือหุ้นกู้ในการดำเนินการแทนผู้ถือหุ้นกู้ ซึ่งเป็นไปตามกฎหมายและข้อกำหนดที่เกี่ยวข้อง ตัวเลือก C กล่าวถึงบทบาทของผู้แทนถือหุ้นกู้ในการดำเนินการแทนผู้ถือหุ้นกู้ ซึ่งเป็นข้อมูลที่ถูกต้อง

{"correct_answer_key":"c"}

ในการพิจารณาว่าตัวเลือกใดถูกต้องเกี่ยวกับการผิดนัดชำระหนีของตราสารหนี้ ตัวเลือก A และ B กล่าวถึงสถานการณ์ที่ไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ ในขณะที่ตัวเลือก C กล่าวถึงการมีผู้แทนถือหุ้นกู้ที่มีอำนาจในการดำเนินการแทนผู้ถือหุ้นกู้ ซึ่งเป็นข้อมูลที่ถูกต้องเช่นกัน ดังนั้น ตัวเลือก D ที่ระบุว่า "ถูกทุกตัวเลือก" จึงเป็นคำตอบที่ถูกต้องที่สุด

{"correct_answer_key":"d"}

คำถามนี้เกี่ยวกับการผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้ โดยตัวเลือกที่ถูกต้องคือตัวเลือกที่อธิบายสถานการณ์หรือข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับการผิดนัดชำระหนี้หรือการใช้สิทธิของผู้ถือหุ้นกู้ได้อย่างถูกต้องตามกฎหมายหรือหลักการทั่วไป

  • ตัวเลือก A: การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่ตกลงไว้ เช่น อัตราส่วนหนี้สินต่อทุน อาจถือเป็นการผิดสัญญา (breach of covenant) แต่ไม่จำเป็นต้องถือเป็น "การผิดนัดชำระหนี้" เสมอไป ขึ้นอยู่กับข้อกำหนดในสัญญา ดังนั้นข้อนี้ไม่ถูกต้องในทุกกรณี
  • ตัวเลือก B: การนำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันให้เจ้าหนี้รายอื่น แม้จะขัดกับข้อกำหนดสิทธิ (negative pledge) อาจถือเป็นการผิดสัญญา แต่ไม่ใช่ "การผิดนัดชำระหนี้" โดยตรง เว้นแต่สัญญาจะระบุไว้ชัดเจน ดังนั้นข้อนี้ก็ไม่ถูกต้องในทุกกรณี
  • ตัวเลือก C: หากมีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ ผู้แทนนี้จะมีอำนาจตามกฎหมายในการดำเนินการแทนผู้ถือหุ้นกู้ การใช้สิทธิเรียกร้องที่เกี่ยวข้องกับหุ้นกู้จึงต้องกระทำผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้ ซึ่งเป็นหลักการที่ถูกต้องตามกฎหมายตราสารหนี้
  • ตัวเลือก D: เนื่องจากตัวเลือก A และ B ไม่ถูกต้องในทุกกรณี ตัวเลือกนี้จึงไม่ถูกต้อง

ดังนั้น คำตอบที่ถูกต้องคือตัวเลือก C

{"correct_answer_key":"c"}

First, the user has provided a JSON object that seems to be a multiple-choice question, but it's in Thai. I need to understand the question and the options.

The question is: "ตัวเลือกใดถูกต้องเกียวกับการผิดนัดชําระหนีของตราสารหนี้"

Which translates to: "Which option is correct regarding the default on debt instruments?"

Now, the options:

a: "ผู้ออกหุ้นกู้ไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามทีตกลงไว้ เช่น อัตราส่วนหนีสินต่อทุน ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชําระหนี”"

Translation: "The issuer of debentures does not maintain the financial ratios as agreed, such as the debt-to-equity ratio, is not yet considered as 'default on debt'."

b: "บริษัทผู้ออกหุ้นกู้นําทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนีรายอืนๆ ทังๆทีในข้อกําหนดสิทธิตกลงว่าจะไม่นําทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกัน ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชําระหนี”"

Translation: "The company issuing debentures uses assets as collateral for other creditors, even though in the terms of the agreement it was agreed not to use the assets for collateral obligations, is not yet considered as 'default on debt'."

c: "หากการออกหุ้นกู้มีการแต่งตังผู้แทนถือหุ้นกู้ ซึงจะเป็นผู้ทีมีอํานาจหน้าทีตามกฎหมายดําเนินการแทนให้แก่ผู้ถือหุ้นกู้การใช้สิทธิเรียกร้องทีเกียวกับหุ้นกู้ต้องกระทําผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้"

Translation: "If the issuance of debentures involves appointing a debenture holder representative, who will have the authority and duties under the law to act on behalf of the debenture holders, the exercise of rights related to debentures must be done through the debenture holder representative."

d: "ถูกทุกตัวเลือก" which means "All options are correct."

I need to determine which one is correct based on standard knowledge of debt instruments and defaults.

From my knowledge:

  • For option A: Not maintaining financial ratios like debt-to-equity might be a covenant breach, which can lead to default. In many cases, breaching financial covenants is considered an event of default.

  • For option B: Using assets as collateral for other creditors when prohibited by the debenture agreement is typically a breach of covenant and can be an event of default.

  • For option C: This seems accurate. In debenture issuances, especially in Thailand or generally, a trustee or representative is appointed to act on behalf of bondholders, and actions like enforcing rights are often done through them.

Option C appears to be correctly stating the role of a debenture holder representative.

Options A and B both say that certain actions "ยังไม่ถือเป็น 'การผิดนัดชําระหนี'", meaning "are not yet considered as default." But in reality, these could be events of default depending on the agreement.

In bond agreements, covenants like maintaining financial ratios or negative pledges (not pledging assets) are common, and breaching them can trigger default.

So, options A and B are likely incorrect because they claim these are not defaults, which they often are.

Option C is factual about the process.

Option D says all are correct, but if A and B are wrong, D is wrong.

Therefore, the correct answer should be C.

I need to respond as per the initial instruction: Provide a brief explanation, then respond in JSON with the "correct_answer_key".

So, my response should be:

  1. A brief explanation.

  2. Then, a JSON object like {"correct_answer_key": "c"}

Make sure the explanation is brief.

Brief Explanation:

The question asks which statement is correct regarding default on debt instruments. Option A and B incorrectly state that certain breaches (like failing financial ratios or violating asset pledge agreements) are not considered defaults, as these are often events of default under standard debt agreements. Option C accurately describes that if a debenture issuance includes a representative for holders, rights must be exercised through them, which aligns with legal practices. Option D claims all are correct, but since A and B are inaccurate, D is incorrect. Thus, the correct answer is C.

{"correct_answer_key":"c"}

การผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้เกิดขึ้นเมื่อผู้ออกหุ้นกู้ไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขที่ตกลงไว้ เช่น ไม่ชำระเงินตามกำหนด, ไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่ตกลงไว้, หรือนำทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกันโดยไม่ได้รับอนุญาต เป็นต้น ตัวเลือกที่ให้มาในคำถามนี้อธิบายถึงสถานการณ์ที่ไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ ซึ่งรวมถึงการไม่รักษาอัตราส่วนหนี้สินต่อทุนตามที่ตกลงไว้ และการนำทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกันโดยไม่ได้รับอนุญาต ยังไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ และการออกหุ้นกู้ที่มีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ซึ่งเป็นผู้ที่มีอำนาจหน้าที่ตามกฎหมายในการดูแลสิทธิและเรียกร้องแทนผู้ถือหุ้นกู้

{"correct_answer_key":"d"}

The question is asking about the correct statement regarding default on debt obligations of debt securities. Let's analyze the options:

A: The issuer failing to maintain a certain financial ratio, such as debt-to-equity, is not considered a default if it's not explicitly stated as a condition for default.

B: The issuer pledging assets to other creditors despite agreeing not to do so is a breach of covenant but may not necessarily be considered a default.

C: If a bond issue has an appointed representative for bondholders, the representative has the authority to act on behalf of the bondholders and exercise their rights.

All the statements A, B, and C are accurate in the context of debt securities and default.

Therefore, the correct answer is:

{"correct_answer_key":"d"}

The question is about what constitutes a default on a bond issue in Thai.

A brief explanation:

  • Option A suggests that not maintaining a financial ratio agreed upon does not constitute a default.
  • Option B implies that pledging assets as collateral to other creditors despite an agreement not to do so is not considered a default.
  • Option C states that if a bond issue has a designated bondholder representative, exercising rights related to the bond must be done through this representative.

In the context of bond defaults:

  • Failure to maintain agreed-upon financial covenants (Option A) and pledging assets contrary to covenant agreements (Option B) can indeed be considered events of default, depending on the terms of the bond.
  • Option C is generally accurate as it pertains to the role of a bond trustee or representative.

Given standard practices and understanding of bond defaults, and assuming standard interpretations:

{"correct_answer_key":"d"}

The question asks which option is correct regarding a default event of a bond (temporary debt instrument). Let's analyze each option:

  • Option A: States that if a bond issuer fails to maintain financial ratios as agreed, such as the debt-to-equity ratio, it does not constitute a default event. This is generally not true because failing to maintain agreed financial ratios can indeed be considered a default event.
  • Option B: States that if the bond issuer uses assets as collateral for other creditors, contrary to the agreed bond conditions, it does not constitute a default event. This is also generally not true because using assets as collateral when it is against the bond conditions can be considered a default event.
  • Option C: States that if there is a bond trustee appointed, who has the legal authority to act on behalf of the bondholders, any claims related to the bond must be made through the bond trustee. This statement is generally true and aligns with the typical role of a bond trustee.
  • Option D: States that all options are correct. Given the analysis above, this cannot be true because options A and B are incorrect.

Therefore, the correct answer is Option C.

{"correct_answer_key":"c"}

To determine the correct answer, we need to evaluate each option based on the given question about the default on debt instruments.

  • Option A: Incorrect. A company issuing debentures that does not maintain the agreed financial ratios, such as debt-to-equity ratio, is indeed considered a "default on debt repayment."
  • Option B: Incorrect. If a company issuing debentures uses its assets as collateral for other creditors without agreement, it is considered a "default on debt repayment."
  • Option C: Correct. If a debenture issuance appoints a representative, who has legal authority and duties to act on behalf of debenture holders in exercising their rights, then any claims related to the debenture must be made through the representative.
  • Option D: Incorrect. Not all options are correct.

Based on the evaluation, the correct answer is option C.

{
  "correct_answer_key": "c"
}

To determine the correct answer, we need to understand the concept of "technical default" in the context of debt instruments. A technical default typically refers to a failure to meet a contractual obligation, such as missing a payment deadline or breaching a financial covenant.

Let's analyze each option:

a) "ผู้ออกหุ้นกู้ไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามทีตกลงไว้ เช่น อัตราส่วนหนีสินต่อทุน ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชําระหนี”"

  • This statement is correct. Not maintaining agreed financial ratios, such as debt-to-equity ratio, does not constitute a technical default unless explicitly stated in the contract as a condition that triggers default.

b) "บริษัทผู้ออกหุ้นกู้นําทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนีรายอื่นๆ ทังๆทีในข้อกําหนดสิทธิตกลงว่าจะไม่นําทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกัน ยังไม่ถือเป็น “การผิดนัดชําระหนี”"

  • This statement is also correct. If the contract explicitly states that transferring assets as collateral to other creditors is not allowed and it happens anyway, it might not be considered a technical default unless it breaches another contractual obligation.

c) "หากการออกหุ้นกู้มีการแต่งตังผู้แทนถือหุ้นกู้ ซึงจะเป็นผู้ทีมีอํานาจหน้าทีตามกฎหมายดําเนินการแทนให้แก่ผู้ถือหุ้นกู้การใช้สิทธิเรียกร้องทีเกียวกับหุ้นกู้ต้องกระทําผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้"

  • This statement is correct. If a representative of shareholders is appointed to act on behalf of shareholders, any actions related to claims concerning the debt must go through this representative.

d) "ถูกทุกตัวเลือก"

  • This statement is incorrect. Not all scenarios listed constitute a technical default.

Therefore, the correct answer is:

{"correct_answer_key":"d"}

The question is about which statement is correct regarding the default on debt instruments.

  • Option a is incorrect because failing to maintain financial ratios as agreed, such as the debt-to-equity ratio, is typically considered a default.
  • Option b is incorrect because using assets as collateral in violation of the terms of the debt agreement is generally considered a default.
  • Option c is correct because if debt instruments have a designated representative for bondholders, actions related to the debt must be conducted through this representative.
  • Option d is incorrect because not all options a, b, and c are correct.

Thus, the correct answer is c.

{"correct_answer_key":"c"}

โดยทั่วไป การไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขการรักษาอัตราส่วนทางการเงินหรือการนำทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันผู้อื่นทั้งที่ตกลงไว้ว่าจะไม่ทำ ถือเป็น “การผิดนัดชำระหนี้” ผิดจากข้อความในข้อ (a) และ (b) ส่วนข้อ (c) กล่าวถึงผู้แทนถือหุ้นกู้ซึ่งเป็นกลไกทางกฎหมายที่ถูกต้อง จึงเป็นคำตอบที่ถูกต้อง

{"correct_answer_key":"c"}

คำอธิบายสั้น 

  • การไม่รักษา financial covenant (ข้อ a) และการฝ่าฝืน negative pledge (ข้อ b) ตามข้อกำหนดสิทธิของหุ้นกู้ ถือเป็น “เหตุผิดนัดชำระหนี้” ตามปกติ จึงทำให้ a และ b ไม่ถูกต้อง
  • ถ้ามีการแต่งตั้ง “ผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้” กฎหมายกำหนดให้การใช้สิทธิเรียกร้องต่าง ๆ ต้องดำเนินการผ่านผู้แทนดังกล่าว (ข้อ c) จึงถูกต้อง
  • ดังนั้น ไม่ใช่ทุกตัวเลือกถูกต้อง (ข้อ d ไม่ถูกต้อง)
{"correct_answer_key":"c"}

คำอธิบายสั้น ๆ
การผิดนัดชำระหนี้ (Event of Default) ของตราสารหนี้ครอบคลุมถึงการผิดเงื่อนไขสัญญาต่าง ๆ ไม่ใช่เฉพาะการไม่จ่ายดอกเบี้ยหรือเงินต้น เช่น
• การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่ตกลงไว้ (financial covenants) ถือเป็นเหตุผิดนัดฯ
• การฝ่าฝืนข้อตกลงไม่ให้สร้างภาระหลักประกันเพิ่มเติม (negative pledge) ก็ถือเป็นเหตุผิดนัดฯ
ส่วนกรณีมีการแต่งตั้ง “ผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้” ตามกฎหมายไทย การใช้สิทธิเรียกร้องต่าง ๆ ต้องดำเนินการผ่านผู้แทนฯ

ดังนั้น ข้อ a และ b ไม่ถูกต้อง แต่ข้อ c ถูกต้อง จึงเลือกข้อ c

{"correct_answer_key":"c"}

การผิดนัดชําระหนี้ (event of default) ของหุ้นกู้ครอบคลุมไม่เฉพาะการไม่จ่ายดอกเบี้ยหรือเงินต้นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการละเมิด covenant ต่าง ๆ เช่น • ผู้ออกไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่กำหนด • ผู้ออกนำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันให้เจ้าหนี้รายอื่นทั้งที่สัญญาห้ามไว้ (negative pledge)

ดังนั้น ข้อ a และ ข้อ b ที่กล่าวว่ายัง “ไม่” ถือเป็นการผิดนัดจึงไม่ถูกต้อง

ขณะที่เมื่อมีการแต่งตั้ง “ผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้” กฎหมายกำหนดให้การใช้สิทธิเรียกร้องเกี่ยวกับหุ้นกู้ (เช่น ฟ้องเรียกชำระหนี้เมื่อผิดนัด) ต้องดำเนินการผ่านผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้เป็นหลัก ข้อ c จึงถูกต้อง

{"correct_answer_key":"c"}

อธิบาย: ตัวเลือกทั้งสามข้อกล่าวถึงประเด็นที่เกี่ยวกับตราสารหนี้โดยระบุว่าการไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงิน (ข้อ A) และการนําทรัพย์สินไปใช้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนีรายอื่น (ข้อ B) นั้น ไม่ถือว่าเป็นการผิดนัดชําระตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในข้อสัญญา ส่วนข้อ C ระบุถึงบทบาทของผู้แทนหรือทรัสตี้ในการใช้สิทธิเรียกร้องแทนผู้ถือหุ้นกู้ตามที่กฎหมายกำหนด ทั้งหมดจึงเป็นข้อมูลที่ถูกต้องและครบถ้วนตามแนวทางการตีความมาตรฐานในเชิงกฎหมายของตราสารหนี้

{"correct_answer_key":"d"}

ตัวเลือกทั้งหมดอธิบายถึงข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องกับตราสารหนี้ในสถานการณ์ที่เกิดการผิดนัดชำระหนี โดยแต่ละข้อได้ชี้แจงปัจจัยหรือข้อกำหนดเฉพาะที่ในบางกรณียังไม่ถือว่าเป็นการผิดนัดชำระหนีตามข้อสัญญาของตราสารหนี้ ดังนั้นทุกตัวเลือกจึงถูกต้อง

{"correct_answer_key": "d"}

Both statement a and statement b clarify that certain breaches (like not maintaining the agreed financial ratios or giving assets as collateral to other creditors, despite covenant provisions) do not yet constitute default evasion. Statement c explains that when a bond issuer designates a bondholder representative with legal authority to act on behalf of bondholders, all claims must be processed through that representative. Since all three statements correctly describe aspects related to default evasion in debt instruments, the correct answer is d.

{"correct_answer_key": "d"}

ตัวเลือก (c) ถูกต้อง เพราะหากมีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ตามกฎหมาย สิทธิเรียกร้องที่เกี่ยวกับหุ้นกู้จะต้องดำเนินการผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้นั้นเท่านั้น

{"correct_answer_key":"c"}

ตัวเลือก ก และ ข กล่าวว่าการละเมิดข้อตกลงเกี่ยวกับอัตราส่วนทางการเงินหรือการนำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันให้ผู้อื่นไม่ถือเป็นการผิดนัดชําระ แท้จริงแล้วถือเป็นเหตุผิดนัด ส่วนตัวเลือก ค กล่าวถูกต้องว่าหากมีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ การใช้สิทธิตามตราสารหนี้ต้องกระทําผ่านผู้แทนนั้น

{"correct_answer_key":"c"}

คำตอบที่ถูกต้องคือข้อ (ค) เนื่องจากเมื่อมีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ ผู้ถือหุ้นกู้จะต้องใช้สิทธิเรียกร้องต่างๆ ผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้นั้น

{"correct_answer_key":"c"}

ในการพิจารณาว่าตัวเลือกใดถูกต้องเกี่ยวกับการผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้ เรามาวิเคราะห์แต่ละตัวเลือก:

  • ตัวเลือก A: การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงิน เช่น อัตราส่วนหนี้ต่อทุน ไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ นี่เป็นข้อความที่ถูกต้อง เพราะการผิดนัดชำระหนี้มักเกี่ยวข้องกับการไม่ชำระเงินตามกำหนด ไม่ใช่การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงิน

  • ตัวเลือก B: การนำทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนี้อื่นๆ ไม่ถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ นี่เป็นข้อความที่ถูกต้อง เพราะการผิดนัดชำระหนี้เกี่ยวข้องกับการไม่ชำระเงินตามกำหนด ไม่ใช่การให้หลักประกัน

  • ตัวเลือก C: การใช้สิทธิเรียกร้องต้องกระทำผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้ นี่เป็นข้อความที่ถูกต้อง เพราะหากมีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ การใช้สิทธิต้องกระทำผ่านผู้แทนนั้น

  • ตัวเลือก D: ถูกทุกตัวเลือก ตามการวิเคราะห์ข้างต้น ทุกตัวเลือก A, B, และ C มีความถูกต้อง

ดังนั้น ตัวเลือกที่ถูกต้องคือ "d": ถูกทุกตัวเลือก

{"correct_answer_key":"d"}

การวิเคราะห์คำถาม:

  1. ตัวเลือก A: การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินตามที่ตกลงไว้ (เช่น อัตราส่วนหนี้สินต่อทุน) ถือเป็น "การผิดนัดชำระหนี้" ประเภทหนึ่ง เพราะเป็นการผิดเงื่อนไขทางการเงิน (Financial Covenant) ที่กำหนดไว้ในข้อตกลง

  2. ตัวเลือก B: การนำทรัพย์สินไปให้เป็นหลักประกันแก่เจ้าหนี้รายอื่น โดยขัดต่อข้อกำหนดสิทธิ (Covenant) ถือเป็น "การผิดนัดชำระหนี้" เพราะเป็นการผิดเงื่อนไขทางธุรกิจ (Negative Covenant)

  3. ตัวเลือก C: ถูกต้อง เพราะในกรณีที่มีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ (Bond Trustee) ผู้ถือหุ้นกู้จะต้องดำเนินการผ่านผู้แทนถือหุ้นกู้ในการใช้สิทธิเรียกร้องที่เกี่ยวกับหุ้นกู้

ดังนั้น ตัวเลือก D "ถูกทุกตัวเลือก" ไม่ถูกต้อง เพราะตัวเลือก A และ B ไม่ถูกต้อง

{"correct_answer_key":"c"}

ตัวเลือกที่ถูกต้องคือข้อ C เนื่องจากเมื่อมีการแต่งตั้งผู้แทนถือหุ้นกู้ (Trustee) ผู้แทนดังกล่าวจะมีอำนาจดำเนินการแทนผู้ถือหุ้นกู้ตามกฎหมาย ดังนั้นการใช้สิทธิเรียกร้องที่เกี่ยวข้องกับหุ้นกู้ต้องทำผ่านผู้แทนนี้เท่านั้น ส่วนตัวเลือก A และ B ไม่ถูกต้องเพราะการไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงินหรือการนำทรัพย์สินไปเป็นหลักประกันโดยฝ่าฝืนข้อตกลงถือเป็นการผิดนัดชำระหนี้ (Default) ทันที

{"correct_answer_key":"c"}

{"correct_answer_key":"c"}

{"correct_answer_key":"c"}

Okay, let's tackle this question. It's about debt instruments and default. The question is in Thai, so I need to make sure I understand each option correctly. Let me start by translating the question and the options to get a clear idea.

The question asks: "Which option is correct regarding a debt instrument's default?" The options are a, b, c, d. Let me go through each one.

Option a: "If the bond issuer does not maintain the financial ratios as agreed, such as the debt-to-equity ratio, it is not considered a 'default'." Hmm, I remember that financial covenants are part of bond agreements. If the issuer violates these ratios, like debt-to-equity, that's usually a covenant default. So this might be incorrect because it would actually be a default.

Option b: "The company issuing the bond uses assets as collateral for another debt obligation, even though the terms stipulate not to burden assets with other liens. This is not considered a 'default'." Wait, if the bond terms say they can't use assets as collateral elsewhere and they do it anyway, that's a breach. So this should be a default, making option b incorrect.

Option c: "If the bond issuance has appointed a bondholder representative, who has legal authority to act on behalf of bondholders in exercising their rights related to the bond, then such rights must be exercised through the representative." This sounds like it's talking about the role of a trustee or representative. In some bond structures, especially in corporate bonds, there is a trustee appointed to handle such matters. So bondholders might need to go through the representative. This could be correct.

Option d: "All of the above are correct." But based on my initial thoughts, a and b seem incorrect because they describe situations that would be defaults. So if a and b are wrong, then d can't be right. So the correct answer would be c?

Wait, let me double-check. For option a: Not maintaining financial ratios like debt-to-equity as per agreement is a covenant default. So the statement says it's NOT considered a default, which is wrong. So a is incorrect.

Option b: Using assets as collateral elsewhere when prohibited. That's a breach of a covenant (like a negative pledge clause), so that's a default. The option says it's not considered a default, so that's also incorrect. So both a and b are wrong. Therefore, d (all correct) is wrong. So the only possible correct answer is c.

But let me think again about option c. The statement says that if there's a bondholder representative appointed, then exercising rights must go through them. In some cases, like with corporate bonds, the indenture might require that any legal actions or claims be done through the trustee. So yes, that's correct. So option c is correct, making the answer c. Therefore, the correct answer is option c.

การผิดนัดชําระหนีของตราสารหนี้เกิดขึ้นเมื่อมีการฝ่าฝืนข้อตกลงในสัญญา เช่น การไม่รักษาอัตราส่วนทางการเงิน (ตัวเลือก a ผิด) หรือการนำทรัพย์สินไปก่อภาระหลักประกันเพิ่ม (ตัวเลือก b ผิด) ซึ่งทั้งสองกรณีถือเป็นการผิดนัดชําระหนี ในทางตรงข้าม ตัวเลือก c ถูกต้อง เพราะเมื่อมีผู้แทนถือหุ้นกู้ (เช่น ทรัสตี) ผู้ถือหุ้นกู้ต้องใช้สิทธิผ่านผู้แทนตามกฎหมาย ส่วนตัวเลือก d ไม่ถูกต้องเนื่องจากตัวเลือก a และ b ผิด

{"correct_answer_key":"c"}

ตัวเลือกที่ถูกต้องเกี่ยวกับการผิดนัดชำระหนี้ของตราสารหนี้คือทั้งหมดที่กล่าวมาในตัวเลือก A, B, และ C ดังนั้น ตัวเลือกที่ถูกต้องคือ D

{"correct_answer_key":"d"}

Alright! Let's tackle this question about debt instrument default. The user provided a multiple-choice question in Thai, asking which option is correct regarding situations that do not constitute a default. The options are labeled a, b, c, and d, with d being "all of the above."

First, I need to understand each option thoroughly. Option a says that if the bond issuer fails to maintain the agreed financial ratios, like debt-to-equity, it's not considered a default. That makes sense because default typically refers to failure to meet payment obligations, not financial ratio covenants.

Option b mentions that if the bond issuer uses assets as collateral for other creditors despite an agreement not to, it's still not a default. This is also correct because using assets as collateral might violate covenants but doesn't necessarily mean missing a payment.

Option c states that if a bondholder representative is appointed, any rights related to the bond must be exercised through them. This is a standard practice and doesn't relate to default; it's about the process of claim enforcement.

Since all three options a, b, and c describe situations that don't qualify as default, the correct answer must be option d, which says all of the above are correct.

{
  "correct_answer_key": "d"
}